سیاست و سیاه چاله…!
بازدیدها: 194
گروهی از دانشمندان برای اولین بار موفق شدند تصاویری از “سیاه چاله” ها را منتشر کنند. این دستاورد بی سابقه، حاصل همکاری و تعامل علمی و تحقیقاتی زنجیره ای از تلسکوپ های غول پیکر در نقاط مختلف کره ی زمین بوده است که هر کدام بخشی از کار را بر عهده داشتند. یکی از حاضران در این پروژه تحسین برانگیز، لحظاتی قبل از نمایش تصاویر سیاه چاله حرفی درست و اساسی زد: ” امروز سیاست و سیاستمداران بهتر است از علم بیاموزند. چرا که برای این پروژه دانشمندان زیادی از سراسر جهان با همکاری، تعامل و گفتگو کنار هم بودند تا این اتفاق نادر رخ دهد.”
درنگ در این سخن نشان می دهد، آن دعوی کهن درباره ی سیاست که پایه اش در یونان باستان نهاده شد و قرار بود با دو اصل اول عمل، کنش یا مشارکت(Praxis) و دوم به سخن درآمدن و گفتگو(Lexis)، به شیوه ای متمدنانه و در معنای با هم بودگی انسانی (human togetherness)برای سازماندهی حیات اجتماع ما تبدیل شود، به تجربه ی این سده های ماضی و به ویژه دوران مدرن، به گسترش خشونت، زور، جنگ، کینه ورزی، استیلا و قدرت کور و برهنه دامن زد.[۱] بی دلیل نبود که وبر در معروفترین تعریف از سیاست نوشت: ” اعمال زور و خشونت از راه قانون!”.[۲] از این قرار گویا در تبلیغات جهان سیاست از آن همه نشست و برخاست و میزگرد و کنفرانس و عکس های یادگاری، چیزی عاید بشریت نشده است. پس خوب است سیاست و سیاستمداران جهان با فروتنی در این واقعه ی کمیاب جهان علم درنگ کنند و از روی شفقت و انسان دوستی کمی از دانشمندان تعامل، مشارکت و عمل را بیاموزند. فیلیپ لارکین در شعر MCMXIV جهان سیاست و ادعاهای سیاستمدران را که گویا چونان نظامیان آماده ی نبردند، اینگونه به باد انتقاد می گیرد:
کلاه ها چون تاجی بر سر.
و خورشید تابان بر چهره هایی باستانی با آن سبیل های پر پُشت
و نیش هاشان همه باز
انگار به تفریح و تعطیلی آمده اند تا حسابی لودگی کنند.
[۱] . در این زمینه رجوع کنید به: انسانیت: تاریخ اخلاقی سده بیستم، ترجمه افشین خاکباز، نشر آگه.
[۲] . یک زمان هربرت اوکان مشاور ویژه ی سازمان ملل متحد در سالهای جنگ بالکان در دهه ۱۹۹۰ گفته بود: در دنیای سیاست، زور داور نهایی است و اگر هم دنبال دیپلماسی هستیم( یعنی هویچ)، بدون چماقی مهیب در گنجه، تهدید به زور، سیاست راه به جایی نخواهد برد!!
سلام آقای دکتر قزلسفلی لطفا مجددا وبلاگ خود را فعال کنید دلم برای نوشته هایتان تنگ شده قربانت گردم