نخستین جایزه ادبی جهان نوروز

بازدیدها: 997

نوروز جهانی آرمانی، زیبا، شاد، متعالی، متحول، امیدبخش و مبتنی بر درکی هستی شناختی از زندگی انسان کهن و نوزایی بی وقفه آن می سازد. نوروز آغاز سال نو و آغاز زندگی نو در فهمی اعتدال گرایانه از طبیعت است. پیوستگی ذاتی با طبیعت و نوعی یکی شدن انسان با طبیعت و هستی است.

نوروز آیینی سرور انگیز، طولانی و کامل است. از چهارشنبه‌سوری آتشین تا سیزده بدر خنک. از آتش افروزی در پشت بام خانه ها تا سور در دشت ها و باغ ها. میانه ی آن خانه و هفت سین و دیدار و خانواده و زدودن هر کینه و عداوت و آغاز زندگی دوباره.

هستی شناسی نوروز فلسفه ی ایرانشهری است که در گستره ای فراخ از جغرافیای جهان پدیدار شده است. این جغرافیای پهناور را می توان «جهان نوروز» نامید.

جهانی مبتنی بر فرهنگ و سخن که تار و پودش را زبان پارسی به هم آورده و ذهن و زبانش از اسطوره ها و افسانه ها و غزل ها و مثنوی ها آکنده است و به صلح بیشتر از جنگ و به زندگی بیشتر از مرگ و به نور بیشتر از تاریکی و به عشق بیشتر از نفرت بها داده است.

نوروز جشن صلح و قصه ها و خاطره ها و دوستی هاست. چه در کوچه ای تنگ میان دو فرد و چه در میان کشورها.

نوروز نماد برتر هویت ایرانشهری است، در ایران، افغانستان، تاجیکستان و همه ی کشورهای حوزه ی فرهنگی نوروز که جهان نوروز نامیدیم.

نوروز هزاران سال باقی بوده است و بی تردید جاودان خواهد بود. هر سال به گاه نوروز به فراخور زمانه و حال مردمان، جشن کم و زیاد می شد و گاه یاد عزیز از دست رفته ای گرامی داشته می شد و گاه به احترام همسایه عزادار نوروز را آرام تر و کم رونق تر برگزار می کردیم.

در این سال ها که نوادگان ضحاک از دو سوی جهان نوروز به آن تاخته اند، نوروز را به یاد مردمانی برگزار می کنیم که نوروز بر آنها حرام شده است. قصه های نوروز را بلندتر می خوانیم و رخت های نو را جلوه گرتر می پوشیم تا به جای مردمان موقتا محروم از نوروز هم نوروز را گرامی داشته باشیم تا باز زمان فراغت از ضحاکیان فرارسد و بوی باد نوروزی همه را با هم سرمست کند.

به خویشکاری نوروزی خویش در انجمن علمی مطالعات صلح ایران، خانه مولانا و خردسرای فردوسی، از تبریز تا تهران تا مشهد و هرات و کابل بر آن شدیم تا نخستین دوره ی جایزه ادبی جهان نوروز را برگزار کنیم ‌ و از تمام مردمان جهان نوروز بخواهیم که امسال در کنار آیین های نوروزی دستی بر قلم هم ببرند و هر چه دل تنگشان می خواهد در داستانی کوتاه بنویسند و برای ما بفرستند.

نوروز آیین باززایی است و به باور اجداد ما جهان و هر چه در او هست در این گاه خجسته نو می شود. ما نیز به باور نیاکان خویش نو شدن زمانه خود را در داستان های کوتاهی جاودانه می کنیم تا سهم خود را در پایداری آیین باشکوه نوروز ادا کرده باشیم.

خانه مولانا

انجمن علمی مطالعات صلح ایران

خردسرای فردوسی

انجمن پایندان